Fair Forfaitair

De vergoedingsnormen van het geldende vergoedingenbesluit (Besluit vergoedingen rechtbijstand 1994) waren onvoldoende gerelateerd aan de gemiddelde omvang van de werkzaamheden, waardoor de (vaste) vergoeding voor sommige zaken relatief laag was en voor andere zaken relatief hoog. De voorstellen beoogden die onevenwichtigheden weg te nemen.

De commissie Herijking vergoeding rechtsbijstand heeft het relatieve gewicht en – in het verlengde daarvan – de vergoedingsnormen van rechtszaken bepaald aan de hand van de gemiddelde tijdsbesteding per zaaktype. Daarbij is uitgegaan van statistische informatie over de gemiddelde tijdsbesteding die is gebaseerd op door advocaten bij hun declaratie voor toegevoegde zaken verstrekte informatie.

Het wegnemen van onevenwichtigheden impliceerde correcties van de vergoedingen naar boven én naar beneden. Dat betekende in de praktijk dat advocaten die destijds zaken behandelden waarvoor een relatief hoge vergoeding gold, erop achteruit gingen, en omgekeerd.

Voorts werd aanbevolen de vergoedingsnormen vroegtijdig en regelmatig te evalueren. De implementatie van de voorstellen mondde uiteindelijk uit in een nieuw vergoedingenbesluit, het Besluit vergoedingen rechtsbijstand 2000.